işte öle bir gün

9 haziranmış bugün...
ne farkı var diğerlerinden...
yine burdayım, yine bilgisayarın başında, uykulu gözlerim ve damağımda doyamadığım dürümün tadıyla, iştahıma bir haller oldu, doyma yetilerim eskisi gibi çalışmıyor gibi bi his var içimde, aklımdada o dürüm..insan yemek için yaşamayı kendine hedef seçince tüm düşüncelerin yönlendiği noktada bu oluyor haliyle.. kapatmazsam bu mevzuuyu, kendime ceza vericem, çikolatadan mennn cezası.. OBUR DEĞİLİM BEN , OBUR DEĞİLİM BEN , OBUR DEĞİLİM BEN evet evet OBUR DEĞİLİM BEN ....bU YAZDIKLARIMI ŞUAN ki ruh halime bağlıyorum..neyse bu yazıyıda bi sonuca bağlamak icab ediyor...yazmak için bu sayfayı açığımda yazacak hiç bişeyim yoktu esasen, demek insan hiçbişey üzerine bile bu kadar satır sarf edebiliyor- sa, bu hiçbişeyi yazarken aklıma yazmak için uygun bir konu gelmişti ama bu hengamede onuda unuttum... her noktayı koyduktan sonra sadede gelelim diye cümleye başlamak geliyor içimden...

mutluyken tek satır yazamayanlardanım oysa,
ondandır uzun süredir yazamayışım,
salt mutluyum demek bu aralar,
eskisi gibi hüzün yapamıyorum nicedir,
özlemiyorum o günleri,
mutluluğumu bağlıyorum birine,
yaşıyorum, beklediklerimi bekleyerek,
yaşıyorum işte...