içini döküyorsun

ne var içimde...bilmem...hiç bilemedim ki...sanki bi zamanlar biliyormuşum gibi geliyor, yine hafızam beni yanıltıyor olabilir...eskiden daha mutluymuşum gibi geliyor ama yine hafızamın bi oyunu...benimkisi büyümeye direnmek, sorumluluğa direnmek,direnmek olsunda:::
hayatını kendi yönetenlerdenmişim, değilim ben, insan ne istediğini bilmeden hayatına yön verebilirmi?

soru1: ne yapıyorum?
cvp: bilmem?

soru2: peki ne yapmak istiyorsun?
cvp: çok düşündüm ama bilmiyorum,bi yanıt bulamadım yada yanıt çokdaaa?

soru3: mutlu musun?
cvp: emin değilimmm..zaman zaman......evet...............yok...........yani.....şey....bilmem?

soru4: peki içinden geçen bi cümle söyle?
cvp: içimde soru işaretleri var...içimdeki her sona aynı uzaklıktayım...duruyorum nicedir, bilmiyorum çünkü hiçbişeyden, hiçkimseden emin değilim..özür dilerim hepinizden ama anlayın beni yönü olanlara bile tahammül yok nicedir..içimin derinliğini karanlığını bilemezsiniz, ben bile korkuyorum o karanlıktan, bi taş attım derinlere bekledim ses gelmedi, sesi bekliyorum.... zamana bıraktım, o ses gelince yeniden diyorum belki eskisi gibi, eskiden biliyomuydum yoksa hafızamın oyunlarından birimi bana...ne kadar sürer bilmiyorum...